Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Fringe Finale 5x12&13 - "Liberty" & "An Enemy of Fate" [Spoilers]


Δυστυχώς ήρθε η μέρα που όλοι φοβόμασταν.Το ξέραμε,το περιμέναμε αλλά ακόμα κι έτσι,ήταν δύσκολο να αποχαιρετίσω μια από τις αγαπημένες μου σειρές .Με το τελευταίο διπλό επεισόδιο,η σειρά μας αποχαιρέτησε,με αναμνήσεις από το παρελθόν,δράμα και συγκινητικές στιγμές μεταξύ των αγαπημένων μας χαρακτήρων.Είναι μία από τις σειρές,που προσωπικά δε μπορώ να κρίνω αντικειμενικά και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι το φινάλε ήταν ότι περίμενα και ακόμα περισσότερα.

To πρώτο μέρος του φινάλε  μας έδειξε την προσπάθεια της Olivia να σώσει τον Michael από τον Windmark.To πρόβλημα ήταν όμως ότι δε μπορούσαν με κανέναν τρόπο να πλησιάσουν το μέρος στο οποίο το κρατούσαν αιχμάλωτο,οπότε η Olivia είχε μια από τις καλύτερες ιδέες μέχρι τώρα.Να ζητήσουν βοήθεια από τους "άλλους",του παράλληλου σύμπαντος.Έτσι λοιπόν,η Olivia,πήρε cortexifan ξανά μετά από 21 χρόνια,το οποίο την ταλαιπώρησε λιγάκι στην αρχή,αλλά στο τέλος τα κατάφερε και πέρασε απέναντι.Εκεί συνάντησε την ¨άλλη¨ Olivia, 21 χρόνια μεγαλύτερη μαζί με τον Lincoln,όπου ήταν προφανές ότι ήταν ανδρόγυνο.


Στη συνέχεια ξαναπέρασε από το παράλληλο σύμπαν στο δικό μας,στο κτίριο που κρατούσαν τον Michael,τον έσωσε,και κάνανε πάλι την ίδια διαδρομή για να γυρίσουν πίσω (παράλληλο σύμπαν - δικό μας σύμπαν).Παράλληλα ο September ετοίμαζε τη μηχανή που θα έστελνε τον Michael στο μέλλον αλλά κατάφερε και έχασε το πιο σημαντικό κομμάτι οπότε αναγκάστηκαν οι δικοί μας να αυτοσχεδιάσουν και χάρη στην Astrid βρέθηκε λύση.Μέσα στο όλο το χαμό,ο Walter βρίσκει μια νέα κασέτα η οποία είχε το όνομα του.Αποδείχθηκε τελικά ότι η κασέτα προερχόταν από τον Walter του μέλλοντος και εξηγούσε ότι ήταν αυτός που πήγε μαζί με τον Michael στο μέλλον γιατί χρειαζόταν κάποιον να τον καθοδηγήσει κι ότι δυστυχώς δε θα τον έβλεπε ποτέ ξανά.Αυτό φυσικά οδήγησε σε μία συγκινητική σκηνή μεταξύ πατέρα και γιου.


Στη συνέχεια ο Walter είχε επίσης ακόμα μια σκηνή με την Astrid ,η οποία τον φώναξε να δει την Genne,την αγελάδα που βρήκε στο  κεχριμπάρι και θυμηθήκαμε και πάλι τις παλιές καλές εποχές.


Πριν την επίθεση στους Observers,ο September είπε στον Walter ότι θέλει να πάει αυτός στη θέση του μαζί με τον Michael  και μας έδωσε την ελπίδα ότι ίσως να  υπάρξει καλή κατάληξη και για τον Walter τελικά.
Η επίθεση στους observers έγινε με τρόπο,ως αναφορά σε παλιότερα επεισόδια,καθώς χρησιμοποίησαν παλιές τους υποθέσεις ως όπλο.Πέρασαν μπροστά από τα μάτια μας πολλές από τις υποθέσεις που είχε ασχοληθεί η ομάδα στο παρελθόν και με έπιασε μια νοσταλγία πάλι καθώς θυμήθηκα ότι ήταν το τελευταίο επεισόδιο της σειράς.Το πιο σημαντικό σημείο της επίθεσης φυσικά είναι η στιγμή που πεθαίνει ο Windmark.





Αρχικά νόμιζα ότι ήταν η Olivia ,αλλά αμέσως μετά άλλαξα γνώμη και πίστευα ότι ήταν ο Michael.Όμως κατέληξα,ότι ήταν όντως η Olivia καθώς έτσι εξηγείται γιατί ο Michael βγήκε από το τρένο και δημιούργησε όλη αυτή την ταλαιπωρία.Ήξερε από την αρχή ότι ο μόνος τρόπος για να πεθάνει ο Windmark ήταν να το κάνει η Olivia με τις γνωστές της δυνάμεις αλλά έπρεπε πρώτα να ενεργοποιηθούν  με το Cortexifan,οπότε με την αιχμαλωσία του από τους observers της έδωσε αφορμή να βάλει την ουσία στον οργανισμό της.Γιατί αν δεν χρειαζόταν να σώσει τον Michael,δε θα είχε πάρει ποτέ το Cortexifan και δε θα είχε ποτέ τη δυνατότητα να κάνει κάτι τέτοιο.

Ανοίγουν λοιπόν την πύλη αλλά δυστυχώς εκεί που έτρεχε ο September,τον πυροβολούν και  πεθαίνει.Αναγκαστικά λοιπόν,αυτή η μικρή ελπίδα που μας είχαν δώσει πριν εξαφανίζεται,και ο Walter παίρνει τον Michael και περνάνε την πύλη.


Το παρόν προσαρμόστηκε στις αλλαγές που δημιουργήθηκαν όπως ακριβώς ήλπιζαν όλοι, είδαμε ότι η επίθεση δεν έγινε ποτέ από τους observers ,και ο Peter με την Οlivia κατάφεραν να μεγαλώσουν την κόρη τους από την αρχή.


Τέλος,o Peter λαμβάνει ένα γράμμα,το οποίο είχε προαναφερθεί στη κασέτα του Walter,το οποίο μέσα είχε την άσπρη τουλίπα,γνωστή φυσικά από παλιότερα επεισόδια.


Κι έτσι λοιπόν μας αποχαιρέτησε το Fringe και ανήκει πλέον στο παρελθόν.5 σαιζόν,100 επεισόδια και μια από τις καλύτερες σειρές του είδος η οποία αφήνει μεγάλο κενό πίσω της,που δύσκολα θα βρεθεί κάποια να το καλύψει.Οι παραγωγοί, με τη σειρά τους, μας αποχαιρέτησαν και μας ευχαρίστησαν κι οι ίδιοι με τον δικό τους τρόπο μέσα από τη σειρά
(ο φάκελος πιο πίσω που λέει "Thank you for your support!")












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου